|
|
|
|
|
|
Stowarzyszenie Charytatywne im. św. Faustyny Kowalskiej (dawne)
Haushaltungsschule Pensionat & Waisenhaus
|
|
|
|
|
|
|
Dom pw. św. Antoniego Padewskiego był dobroczynną fundacją kościelną. Jego fundatorem był miejscowy proboszcz Antoni Ludwig (1798-1869), który w latach 1855-1861 wybudował trzy budynki mieszkalne i gospodarcze, połączone w jedną całość. Siostry przybyły z Wrocławia 21 V 1855 r., a w 1861 r. rozpoczęły pracę w szkole elementarnej, w której było ok. 70 dzieci. Wkrótce założyły szkołę gospodarstwa domowego, do której w 1869 r. uczęszczało 18 dziewcząt. Ponadto prowadziły sierociniec. W 1869 r. przełożoną ...
Dom pw. św. Antoniego Padewskiego był dobroczynną fundacją kościelną. Jego fundatorem był miejscowy proboszcz Antoni Ludwig (1798-1869), który w latach 1855-1861 wybudował trzy budynki mieszkalne i gospodarcze, połączone w jedną całość. Siostry przybyły z Wrocławia 21 V 1855 r., a w 1861 r. rozpoczęły pracę w szkole elementarnej, w której było ok. 70 dzieci. Wkrótce założyły szkołę gospodarstwa domowego, do której w 1869 r. uczęszczało 18 dziewcząt. Ponadto prowadziły sierociniec. W 1869 r. przełożoną domu była M. Aleksia Kloke, a nauczycielkami M. Pelegrina Manhart i M. Gertruda Potempa. Kulturkampf zniweczył działalność sióstr w Domaszkowie, które w 1878 r. musiały opuścić górską miejscowość. Dom został ponownie erygowany 5 IV 1892 r. Siostry prowadziły szkołę gospodarstwa domowego, szkołę prac ręcznych oraz sierociniec. W 1920 r. w zakładach było 74 uczennic, z których 52 zamieszkiwało w internacie. W klasztorze przebywało 7 sióstr i 1 kandydatka. W sierocińcu było 15-20 dzieci. Siostry prowadziły sierociniec także w latach II wojny światowej. W 1943 r. zorganizowały żłobek dla dzieci obcokrajowców. 15 XII 1945 r. do Domaszkowa przybyły polskie siostry i przejęły majątek wraz z działalnością. Odtąd prowadziły zakład opiekuńczo-wychowawczy dla 47 dzieci, a od 1946 r. - po rekwalifikacji dzieci - dom dziecka dla dzieci przedszkolnych i szkolnych. W 1947 r. w zakładzie były dzieci w wieku od 3 do 18 lat. W 1950 r. dokonano następnej rekwalifikacji. Ok. 50 dzieci w wieku szkolnym musiało opuścić zakład, a na miejscu pozostały dzieci tylko w wieku przedszkolnym. Na miejsce tych, które odeszły, przywieziono inne dzieci z różnych ośrodków opiekuńczych, uzupełniając ich ilość do 60. W zakładzie panowała atmosfera rodzinna. Wielką trudność w kontynuowaniu zamierzeń wychowawczych sprawiały częste adopcje dzieci i wysoki stopień ich rotacji. Dzieciom przedszkolnym siostry służyły do 15 VIII 1962 r., kiedy dokonano następnej rekwalifikacji - na chłopców niedorozwiniętych umysłowo. W ręku sióstr były wszystkie prace związane z funkcjonowaniem placówki. Ponadto siostry opiekowały się paramentami i bielizną kościelną oraz wykonywały usługi wobec chorych mieszkańców Domaszkowa. W 1948 r. konwent liczył 18 sióstr, w 1958 r. - 21, a w 1979-17. Dnia 30 VIII 1983 r. siostry opuściły placówkę. Dom został sprzedany na rzecz skarby państwa i przejęła go miejscowa szkoła podstawowa. Na podstawie pracy ks. Józefa Mandziuka "Placówki Zgromadzenia Sióstr Szkolnych de Notre Dame na Śląsku w latach 1851-1991 r." Ciekawa historia wychowanka tego Domu Dziecka Siegfrieda (Zygmunta) Karpińskiego z rodziny niemiecko- żydowskiej . Wg KRS stowarzyszenie działało w latach 2001-2010, w tym roku też zostało wykreślone z rejestru. Dodał Z. Waluś
. .
Pokaż więcej
Pokaż mniej
|
|