Księże Wielkie występowało jako Chense, Kenese, Sansino, Sansin, Chanchin Majus, Knięże, Księżno. Od ok. połowy XIV w. wyróżniane jako Wielkie, Gross Tschansch, Gross Ohlewiesen, Ciążyn. Włączone do Wrocławia w 1928 r. Sąsiaduje z Księżem Małym, Brochowem i Świątnikami. W połowie XII w. posiadłość należąca do opactwa św. Wincentego. W drugiej połowie XIII w. częściowo w rękach prywatnych. W XIV w. powstaje folwark. Od końca XVIII w. popularne miejsce wycieczek wrocławian. Po sekularyzacji w 1810 r. własność państwa. Ludność: 1795 r. - 65 mieszkańców, 1845 r. - 130 mieszkańców, 1930 r. - 1580 mieszkańców.



Pierwsza powojenna nazwa wykazana została w Łodzkim Dzienniku Wojewódzkim nr 4 z 15 września 1945 r. poz. 44 - Komunikat Urzędu Wojewódzkiego Łódzkiego z dnia 27 sierpnia 1945 r. o polskich nazwach miejscowości na Dolnym Śląsku do władz i urzędów administracji państwowej, ogólnej i samorządowej Województwa Łódzkiego.